کیست مویی یا سینوس پایلونیدال به طور شایع در قسمت تحتانی ستون فقرات در ناحیه دنبالیچه می باشدکه بیماران با شکایت ترشح و درد در این ناحیه مراجعه می کنند. این از سن 15 تا 24سال شایع است و بعد از40سالگی غیر شایع می باشد. کیست مویی یا سینوس پایلونیدال که بیشتر در آقایان دیده می شودبه 2 عامل اصلی بستگی دارد:
بطور کلی عموم بیماران ، هرمشکلی در ناحیه مقعد و حتی در اطراف آن نیز داشته باشند چه از خارش گرفته تا سرطان های پیشرفته را همگی جز هموروئید یا همان بواسیر میدانند .لذا بواسیر در نظر عامه مردم، طیف وسیعی از بیماریها اعم از خارش تا سرطان را شامل می گردد .
اما شایع ترین عللی که اکثر مردم بعنوان " بواسیر " نزد پزشک مراجعه میکنند شامل موارد زیرمیباشند :
1- بواسیر داخلی:( با علائم خونریزی بدون درد،بیرون زدگی توده بواسیری و گاهی خارش ودرد ).
2- بواسیر خارجی :(با علائم یک توده که در دور مقعد بوجود آمده و گاهی دچار درد و سوزش و التهاب وخونریزی نیز ممکنست بشود وبه تعداد یک تا چند عدد نیز ممکنست باشند) .
3- شقاق یا همان فیشر : ( علائم آن عبارتند از درد ویا سوزش خفیف تا بسیارشدید که در حین یا بعد از اجابت مزاج روی میدهد و همراه با آن گاهی خونریزی مختصر نیز وجود دارد ،معمولاً بیماران از آن بعنوان دفع مدفوع دردناکِ ترسناک یاد میکنند ، در نتیجه بعضی از افراد به همین علت سعی میکنند که بسیار کم غذا بخورند که تا هر 2-3 روز یکبار به توالت بروند .
بیماری کیست مویی یا سینوس پیلونیدال را اولین بار فردی به نام هاجز در سال ۱۸۸۰ توصیف کرد. کیست مویی حفره ای است که داخل آن موادی شامل چربی و کلافه های مو جمع می شود و به آن کیست «پیلونیدال» می گویند زیرا عامل به وجود آورنده آن مو است... این بیماری در طول جنگ جهانی دوم بین رانندگان جیپ که طولانی مدت در راه های ناهموار رانندگی می کردند و بالا و پایین می رفتند، شایع شد. به همین دلیل این مشکل «بیماری رانندگان جیپ» نامیده شد. این بیماری در وضعیتی مشابه در شکاف بین انگشتان آرایشگرها به دلیل وجود موی مشتریان و رطوبت نیز بروز می کند. برای آشنایی بیشتر با این مشکل گفت وگوی ما را با دکتر ماهرخ دائمی، متخصص جراحی عمومی و استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران بخوانید. ▪ خانم دکتر! این کیست دقیقا کجای بدن تشکیل می شود؟ ناحیه ایجاد کیست مو دقیقا در فرورفتگی قسمت بالای بین ۲ باسن و روی استخوان خاجی یا ساکروم است.
این فرورفتگی هنگام نشست و برخاست افراد یک حالت مکش ایجاد می کند، در نتیجه موها به آن سمت کشیده و خم می شوند. به همین دلیل نشستن طولانی مدت باعث خواهد شد سر موها به داخل نسج پوست فرو رود و به تدریج در اثر رشد مو یک کلاف مویی در محل تشکیل شود. برخی از پزشکان معتقدند به وجودآمدن این مشکل، زمینه مادرزادی دارد و کیست داخل نسج لایه های تشکیل دهنده جنین در دوران بارداری تشکیل شده است.
▪ آیا این باور که افراد پرمو بیشتر در معرض ابتلا به کیست مویی هستند، درست است؟ نه، زیرا برخی از مراجعان ما واقعا افراد کم مویی هستند. این حالت نشان می دهد ایجاد کیست مویی فقط به دلیل پرمویی یا نفوذ موها نیست و علل دیگری دارد که معمولا ناشناخته هستند. در ضمن این مشکل در آقایان شایع تر است.
▪ این بیماری بیشتر در چه سنینی اتفاق می افتد؟ معمولا در جوان ها دیده می شود و ما انتظار داریم اگر سینوسی وجود دارد، خودش را تا سنین ۲۵ تا ۳۰ سالگی نشان دهد. بعید است که افراد مسن با مشکل کیست مویی مراجعه کنند.
▪ این کیست ها معمولا چه نشانه هایی دارند؟ علایم بالینی این ضایعه بستگی به آن دارد که کیست چطور خودش را نشان بدهد. بسیاری از اوقات ممکن است کیست نشانه ای نداشته باشد و فرد اصلا از وجود آن بی خبر باشد. گاهی کیست خود را با درد در قسمت فوقانی باسن نشان می دهد. این درد می تواند یا به علت وجود کیست بدون هیچ عارضه ای به وجود آید یا به علت وجود عفونت در اثر تجمع مو و چربی باشد که در این صورت کیست به صورت آبسه درمی آید. گاهی هم بیمار به دلیل ترشحاتی که روی لباسش به صورت چرک و خون در آن ناحیه می بیند، مراجعه می کند. ادامه مطلب ...
اصولاً براى برطرف کردن علایم هموروئید با توجه به نوع و تشخیص پزشک متخصص در این رشته چندین روش درمانى وجود دارد.
۱- درمان طبى: که معمولاً براى هموروئیدهاى خفیف درجه اول و یا دوم توصیه مى شود که عبارت است از کنترل یبوست به وسیله مصرف رژیم غذایى پر فیبر مثل میوه جات و سبزیجات، کاهو، آلو، انجیر، نان سبوس دار، اصلاح عادت اجابت مزاج، استفاده از پمادهاى ضد هموروئید و استفاده از ملین ها و لگن آب گرم.
۲- درمان هاى سرپایى : امروزه پزشکان و بیماران درجستجوى راه هاى ساده، موثر و بدون عارضه و یا با کمترین عارضه هستند. از آنجا که روش هاى جراحى معمول با بسترى شدن بیمار، نیاز به بیهوشى، درد پس از عمل، احتمال خونریزى، ترشح، عفونت و از کارافتادگى همراه بوده و نیاز به مراقبت هاى طولانى مدت دارند، لذا تلاش هاى زیادى براى مهار بیمارى هموروئید به روش هاى متعدد سرپایى از قبیل کوتر کردن، منجمد کردن، رابر بند لیگاتور و سایر روش ها بوده است. ولیکن هیچکدام درمان قطعى براى تمام هموروئیدها نبوده و اکثر این روش ها محدودیت هایى دارند. از جمله شایع ترین این روش ها تا کنون روش بستن هموروئید با حلقه لاستیکى است.